1. سنسور مبتنی بر رادار.

این محصول انبوهی از انرژی مایکروویو یا اولتراسوند را ارسال می کند و منتظر بازتاب انرژی است. در یک وضعیت سستی ، انرژی به صورت عادی به عقب بازمی گردد. وقتی دستان ما در حوضچه قرار می گیرند ، انرژی ساطع شده از سنسور به طور نامنظم برمی گردد. از آنجا ، آنها باعث توزیع ضد عفونی کننده می شوند. سنسورهای مدرنی که در شیرهای الکترونیکی ، شیرهای برقی الکترونیکی و تلگراف های الکترونیکی استفاده می شوند ، از نور مادون قرمز با طول موج در محدوده 850 نانومتر استفاده می کنند. 

این سنسور یک امیتر و یک جمع کننده دارد. در حالی که جمع کننده در موقعیتی قرار دارد که در همان جهتی قرار می گیرد که فرستنده در حالت انتظار قرار می گیرد تا پالس های ساطع شده را حس کند ، امیتر پالس هایی از نور مادون قرمز را ساطع می کند. وقتی هیچ دستی در مقابل دستگاه وجود نداشته باشد ، انعکاس نور وجود نخواهد داشت. از آن زمان به بعد ، هیچ نبض حس نمی شود. هنگامی که عقربه ها در مسیر نور ساطع شده حضور دارند ، قسمتهایی از نور مادون قرمز ساطع شده به سمت جمع کننده برگشت می شود. سپس جمع کننده از نور (در صورت استفاده از یک فوتودایود) هیجان زده شده و ولتاژ را برای روشن کردن پمپ تولید می کند. اگر از ترانزیستور عکس استفاده شده باشد ، ترانزیستور عکس هنگام سنجش نبض مادون قرمز به سادگی پمپ را روشن می کند.

2. حسگر عکس.

این سازوکار دارای دو قسمت است که منبع نور متمرکز و یک حسگر نور است. هنگامی که کاربران دستهای خود را در راستای پرتو نور قرار می دهند ، مکانیسم پمپ با اختلال حس شده توسط سنسور نور فعال می شود.